Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΔΗΛΩΝΕΙ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ! ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΣΠΟΥΔΑΣΤΩΝ-ΜΑΘΗΤΩΝ !
Αγαπητοί Γονείς & Κηδεμόνες,
Τις τελευταίες 70 μέρες η ελληνική κοινωνία, στην μεγάλη της πλειοψηφία, παρακολουθεί με θαυμασμό και συγκίνηση τον πρωτόγνωρα μαζικό, ενωτικό, αλλά και αποφασιστικό αγώνα των καλλιτεχνών όλης της χώρας για αξιοπρεπή δουλειά και ζωή, για να μείνουν όρθια Τέχνες και Πολιτισμός σε αυτήν την χώρα που γεννήθηκαν και δοξάστηκαν.
Οι εργαζόμενοι/ες και οι σπουδαστές/στριες του Θεάτρου και του Κινηματογράφου, του Χορού και της Μουσικής συνεχίζουν να παλεύουν για την αναγνώριση επιτέλους των ανωτέρου επιπέδου σπουδών τους και των αντίστοιχων εργασιακών/μισθολογικών δικαιωμάτων που θα απορρέουν από αυτές, με την ανατροπή του απαράδεκτου προσοντολογίου που τους επέβαλε η κυβέρνηση με το π.δ 85/22.
Η 48ωρη (1,2/2) και οι δύο 24ωρες (8/2 και 17/2) απεργίες με αποφάσεις μαζικών γενικών συνελεύσεων από τα σωματεία ηθοποιών, μουσικών, χορευτών, οι καταλήψεις από τις 5/2 των σχολών θεάτρου του Εθνικού και Χορού στην Αθήνα (Τσίλλερ, REX, Ολύμπια), του ΚΘΒΕ στην Θεσσαλονίκη (Βασιλικό Θέατρο), του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας (Θέατρο Απόλλων) από τους σπουδαστές/στριές τους και οι μαζικές παραιτήσεις των δασκάλων τους ως ύστατες πράξεις συστράτευσης και αλληλεγγύης προς τους μαθητές τους, οι καταλήψεις φοιτητών στην ΑΣΚΤ και στο ΑΠΘ, οι πολυάριθμες συγκεντρώσεις και πορείες στην Αθήνα και οι παραστάσεις διαμαρτυρίας στα υπουργεία, οι μεγάλες συναυλίες έξω από τα κατειλημμένα κτίρια με την συμμετοχή δεκάδων τραγουδιστών και χιλιάδων αλληλέγγυων εργαζόμενων, έφεραν υλικό αποτέλεσμα.
Η κυβέρνηση πέρασε από το στάδιο της αδιαφορίας και της υποκριτικής στάσης των υπουργών της που ισχυρίζονταν ότι το π.δ δεν αλλάζει τίποτα από την πρότερη κατάσταση και ότι οι καλλιτέχνες είναι θύματα μιας «παρεξήγησης», με την συνεπικουρία και της σχεδιασμένης λοιδορίας του αγώνα από τα πάντα πρόθυμα μεγάλα ΜΜΕ, στο στάδιο της πρόχειρης νομοθέτησης, ενόψει και των επερχόμενων εκλογών, που δεν αντιμετωπίζει την ουσία του προβλήματος και ενός εσπευσμένου διαλόγου στο ψηλότερο μάλιστα επίπεδο, αυτό του ίδιου του πρωθυπουργού της.
Η πρώτη προσπάθεια παρέμβασης της κυβέρνησης ήταν μια τροπολογία-εμπαιγμός - έτσι χαρακτηρίστηκε από τα σωματεία των καλλιτεχνών - που κατατέθηκε στις 31/1, μία μέρα πριν την 48ωρη απεργία, που απορρίφθηκε από τα σωματεία, αφού αφενός δεν καταργούσε την υποβάθμιση των πτυχίων τους στο επίπεδο αποφοίτων Λυκείου και αφετέρου υπονόμευε τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας στους ΟΤΑ και στα ΝΠΙΔ του Δημοσίου αφού προέβλεπε ότι οι αμοιβές των καλλιτεχνών θα καθορίζονται κάθε φορά από κοινές αποφάσεις των συναρμόδιων υπουργείων (ΚΥΑ).
Η συνάντηση με τον πρωθυπουργό στις 15/2 στο Ωδείο Αθηνών, δεν έβγαλε «λευκό καπνό», αφού έγινε κατανοητό ότι η κυβέρνηση επιμένει στην διατήρηση του προσοντολογίου του π.δ που κατατάσσει τους πτυχιούχους καλλιτέχνες στην Δ.Ε. Οι προτάσεις περιορίστηκαν σε μια νομοθετική ρύθμιση για την μισθολογική μόνο αναβάθμιση σε επίπεδο Τ.Ε παρόλο που αυτό ήδη ισχύει για τους Μουσικούς και άλλους καλλιτέχνες που προσφέρουν έργο στους ΟΤΑ εδώ και πολλά χρόνια και σε υποσχέσεις για δημιουργία βαθμίδας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης Παραστατικών Τεχνών μέχρι το …2025, παρόλο που η κυβέρνηση ήδη από το καλοκαίρι του 2020 συγκροτεί υποτίθεται ομάδες εργασίας για την χιλιοταλαιπωρημένη διαβάθμιση των καλλιτεχνικών σπουδών και την δημιουργία Ανώτατης Καλλιτεχνικής βαθμίδας.
Ιδιαίτερα ανησυχητικά και προβληματικά, αντίθετα, ήταν η βούληση του πρωθυπουργού για κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος που προστατεύει την Δημόσια Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση ως την τελική λύση του προβλήματος και η έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά του για την αναβάθμιση και ανασυγκρότηση της δημόσιας και δωρεάν καλλιτεχνικής παιδείας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ένα ζήτημα που μας αφορά άμεσα και θεωρούμε ότι έχει επείγοντα χαρακτήρα.
Η ΚΥΑ που εκδόθηκε μερικές μέρες μετά (19/2) ως αποτέλεσμα της συνάντησης, επιβεβαίωσε τους φόβους των σωματείων. Ενώ βελτιώνει τις αποδοχές των καλλιτεχνών σε ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ του Δημοσίου με καθιέρωση ειδικής μισθολογικής κατηγορίας ισότιμης με Τ.Ε (τεχνολογικής εκπαίδευσης) δεν κατατάσσει τους καλλιτέχνες σε διακριτή επαγγελματική κατηγορία και δεν καθορίζει προσόντα διορισμού.
Πώς θα μπορούσε άλλωστε αφού αυτά τα προσόντα έχουν ήδη καθοριστεί από το π.δ (που δεν καταργείται) και είναι αυτά των απόφοιτων Λυκείου. Οι θέσεις πρόσληψης περιγράφονται ως «θέσεις καλλιτεχνικού έργου» για τις οποίες προβλέπεται οριζόντια μισθολογική αναβάθμιση (περίπου 179€) για οποιονδήποτε όμως προσληφθεί για αυτό το καλλιτεχνικό έργο, είτε έχει καλλιτεχνικές σπουδές είτε όχι, όπως απόφοιτοι διετούς φοίτησης ΙΕΚ/ΔΙΕΚ, απόφοιτοι διαφόρων κολεγίων ή και εμπειρικοί καλλιτέχνες χωρίς καν καλλιτεχνικό πτυχίο ή δίπλωμα.
Πέρα δηλαδή από τον κοινωνικό αυτοματισμό που επιδιώκει και εδώ, άλλωστε το κάνουν όλες οι κυβερνήσεις στις συγκρούσεις τους με οποιονδήποτε εργασιακό κλάδο, η κυβέρνηση επιμένει με ιδεοληπτικούς όρους να μην αναγνωρίζει τις ανώτερες/ανώτατες σπουδές των καλλιτεχνών της χώρας παρόλο που το ίδιο το Υπ. Πολιτισμού επιβλέπει και υπογράφει τα πτυχία των σπουδών αυτών. Το ότι η νομοθετική αυτή ρύθμιση είναι έωλη φαίνεται όμως και από τα ερωτήματα που διατυπώνουν ορθά οι αγωνιζόμενοι καλλιτέχνες.
Πώς είναι δυνατόν οι θέσεις αυτές του «καλλιτεχνικού έργου» να καλύπτονται από «αποφοίτους Λυκείου» οι οποίοι θα πληρώνονται ισότιμα με πτυχιούχους επιπέδου Τ.Ε; Είναι σίγουρο ότι οι αποφάσεις θα προσβάλλονται με ενστάσεις και προσφυγές και με δεδομένο ότι οι ΚΥΑ είναι υποδεέστερες από τους νόμους και τα π.δ, αυτό θα οδηγεί με ακρίβεια σε απορρίψεις και αποκλεισμούς.
Τα παιδιά μας, οι μαθητές των Καλλιτεχνικών και Μουσικών σχολείων έχουν πάρει θέση από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των αγωνιζόμενων σπουδαστών και εργαζομένων καλλιτεχνών. Με ποικίλες δράσεις και συμμετοχή στις διαμαρτυρίες, στις συγκεντρώσεις και τις πορείες, στις συναυλίες. Γιατί γνωρίζουν ότι παλεύουν και για το δικό τους μέλλον και για τα δικά τους όνειρα. Για εμάς το μόνο που υπάρχει είναι να σταθούμε στο πλάι τους και να στηρίξουμε τις επιλογές τους. Το ξέρουμε ότι κανένας αγώνας δεν δίνεται χωρίς τίμημα. Κι ας το σκεφτούμε. Μπορεί και ίσως πρέπει να γίνει και δικός μας αγώνας.
Για το Δ.Σ
Ο Πρόεδρος, Η Γ. Γραμματέας,
Διονύσης Αμπάτης Ευαγγελία Κάνδηλα
